Volgende wapenfeit in het leven van Laurent Simons (15): hij mag zich doctor in de kwantumfysica noemen

Voorbestemd voor grootsheid

Volgens zijn ouders, Alexander Simons en Lydia Bakker, gaat hun zoon ‘veel betekenen voor de mensheid’. Beiden zijn gestopt met werken om die belofte aan de wereld waar te maken en hun zoon fulltime te ondersteunen in zijn carrière. Laurent zelf lijkt ook niet al te bescheiden over zijn ambities: in meerdere interviews heeft hij gezegd dat hij het menselijk lichaam ‘onsterfelijk’ wil maken.

De hartkwalen van zijn grootouders, door wie hij een deel van zijn jeugd is opgevoed, vormden naar eigen zeggen de basis voor dat doel. Zo zei Simons tegen The Brussels Times: ‘Ik heb al een heel pad uitgestippeld om onsterfelijkheid te bereiken. De studie van kwantumfysica is het eerste stukje van die puzzel.’

Tijdens zijn stage bij het gerenommeerde Max Planck Instituut in München, die hij volgde voor zijn masterdiploma, zette hij al de eerste concrete stappen in de richting van het verlengen van het menselijke leven. Zo droeg hij bij aan een onderzoeksproject dat met een laser de kleinste kankercellen probeerde op te sporen in het bloed.

Na het in ontvangst nemen van zijn doctoraat in Antwerpen gaat Laurent verder studeren in München. Daar wil hij een medisch doctoraat halen dat zich richt op artificiële intelligentie.

Drie keer slimmer

Peter Baltus, Simons oude mentor aan de Technische Universiteit Eindhoven, zei in 2019 tegen het AD dat Simons ‘drie keer slimmer is dan de beste student die ik ooit heb gehad’. In datzelfde jaar vertrok de jongen zonder diploma bij de universiteit, vanwege een ruzie tussen zijn ouders en het bestuur van de universiteit over zijn beoogde afstudeerdatum. Tegen de Volkskrant wil Baltus om privacyredenen niets zeggen over Laurent, behalve dat ‘het duidelijk is dat hij beschikt over een uitzonderlijk talent’.

Daar waar reguliere volwassen studenten weken nodig hebben om alle colleges van een vak te volgen, had Simons veelal maar ‘een week per vak nodig’, zo verklaarde de opleidingsdirecteur van de universiteit in Eindhoven, Sjoerd Hulshof, destijds aan universiteitsblad Cursor. Medestudenten ontmoette hij niet. Dat zouden zowel Simons als zijn ouders ‘prettiger’ hebben gevonden. Voor de samenwerkingsdoelen werd een vrijstellingsverzoek ingediend bij de examencommissie.

‘Normale jongen’

Ondanks zijn abnormale schoolcarrière, hebben Simons en zijn ouders ook altijd willen benadrukken hoe gewoon hij is. Ze beschrijven hoe hij naast studeren houdt van spelen met leeftijdsgenoten, gamen en het kijken van Marvelfilms. Ook klaagt hij ‘net als leeftijdsgenoten weleens over het avondeten’.

Met termen als ‘wonderkind’, die kranten en nieuwszenders aan hem verbinden, zei Simons drie jaar geleden in een interview met de NOS weinig te hebben. ‘Enerzijds is het vleiend dat ze me wonderkind noemen, maar ik ben er een beetje op tegen om mensen in hokjes te stoppen. Ik ben gewoon Laurent en ik ga gewoon snel door de stof.’

Kritiek

Toch valt te betwisten hoe normaal Simons en zijn ouders zijn leven vinden, en of ze daar wel op uit zijn. In 2018, toen Volkskrant-verslaggever Toine Heijmans een bezoek bracht aan het gezin in hun woning aan de Prinsengracht in Amsterdam, verklaarde moeder Lydia dat Simons ‘een wereldwonder’ is. Vader Alexander stelde dat zijn zoon ‘graag wat bekender’ wilde worden. Over zijn opvoeding: ‘We willen echt een mondiale jongen van hem maken.’

Op de rol van Laurents ouders klinkt de afgelopen jaren dan ook kritiek. Zij zouden meer bezig zijn met hun zoon zo veel mogelijk in de publiciteit te brengen dan hem een veilige omgeving te bieden om in op te groeien. In het interview met de NOS ontkennen de ouders en Laurent dat stellig: ‘Je moet iemand eerst beter leren kennen voordat je een mening over die persoon vormt. En verder boeit die kritiek me ook niet. Ik doe gewoon wat ik leuk vind, dus je raakt me er niet mee.’