Stenen schoolplein wordt groene speeloase | Voor de Wereld van Morgen
20 oktober 2021
Uit het artikel:
Zo ziet het nieuwe spelen eruit, in het groen. Foto: groenblauweschooltuinen/HvD
De meeste schoolpleinen zijn nu nog één grote tegelvlakte. Heel onderhoudsarm maar ook vreselijk saai. Niet gek dus dat groene schoolpleinen steeds populairder worden. Geen tegelplein met glijbaan dus, maar bosjes om in te struinen en grond om in te wroeten.
Je kunt er prima tikkertje spelen, maar verder is het gemiddelde schoolplein maar een saaie bedoening waar verder niks leeft. Toch komt daar langzaam verandering in. Steeds meer scholen kiezen voor een groen schoolplein en voor meer buiten zijn en bewegen. Ze worden daarbij aangemoedigd door organisaties als IVN Natuureducatie en Jantje Beton, die samen de website Gezonde schoolpleinen opzetten. Een ‘Gezond Schoolplein’ geeft kinderen ‘de ruimte om te bewegen en te spelen in een uitdagende, groene en rookvrije omgeving, tijdens én na schooltijd’, zo luidt hun missie. Zij helpen scholen aan ideeën en een stappenplan.
Het plein van IKC Kindertuin in Maassluis na een make-over. Foto: groenblauweschoolpleinen
Betere ontwikkeling op groen schoolplein
Geen tegelplein met glijbaan dus, maar een natuurlijke omgeving waar je kunt struinen, verstoppen en ontdekken. Want, zo weet Sophia van Dam van IVN, groene schoolpleinen zijn beter voor de ontwikkeling van kinderen dan een stenen woestijn. “Een groene omgeving stimuleert de creativiteit bij kinderen en daagt ze meer uit”, aldus Van Dam. “Alleen al natuurlijke speelelementen zijn een stuk beter voor de ontwikkeling van kinderen. Een schommel of een glijbaan heeft maar één functie, waar een boomstam juist vrij is voor interpretatie. Een kind wordt uitgedaagd om er een eigen spel van te maken. Op een tegelplein beperkt het spelen zich al snel tot voetballen of andere spelletjes waarbij het vaak vooral om fysieke prestatie gaat, je hebt dan altijd kinderen die daar minder goed in zijn. Als er een grotere variatie aan speelgelegenheden is, kunnen kinderen veel meer zelf hun spel bepalen.”
Onze blik op onderwijs kan wel een opfrisbeurt gebruiken. 6 kijktips – MaatschapWij
4 juli 2021 om 09:45:19 CEST
Uit het artikel:
Toch groeit bij diezelfde ouders het onbehagen over de onderwijsmethodes. Want zijn onze onderwijssystemen wel zo goed? En maken we van onze kinderen geen producten van en vooral voor de prestatiemaatschappij?
Kinderen zijn nieuwsgierig en leergierig. Toch bloeit niet elk kind op op school. En dus is het goed om naar de manier van onderwijs te kijken, maar ook naar de manier van leren. Want pas als we begrijpen hoe wij mensen leren, kunnen we beginnen met onderwijzen.
Het punt dat hij wil maken is dat we wel de hoofden van kinderen onderwijzen maar niet het lijf. We maken belangrijke vakken als kunst, dans, muziek ondergeschikt aan bijvoorbeeld wiskunde.
“Als we kinderen alleen voorbereiden om te kunnen voorzien in levensonderhoud, zullen ze voorbijgaan aan de zin van het leven. Het leven leren begrijpen is veel belangrijker dan het leren voor examens en bekwaam worden in wiskunde, economie of geschiedenis.”
Onze School uit de Toekomst (gebouw 2 nog te bouwen) begint met de Kinderopvang uit de Toekomst in gebouw 1.
Wij zijn het best te vergelijken met de NOW-school waar de natuur integraal onderdeel is van het onderwijssysteem en waar kinderopvang en basisschool geheel op elkaar aangesloten zijn en in elkaar overgaan.
Onze natuur op 1 hectare is gevuld voor de peuters en kinderen met een zwemvijver, een voedselbos, eigen groentetuintjes, aqua cultuur, eigen boerderijdieren, trampolines, zandbakken, speeltoestellen (bouwen) en vele soorten vliegers, microscopen en sterrenkijkers om de natuur en de ruimte te bestuderen etc.
Binnen de kinderopvang kunnen de peuters met woordkaarten en stippenkaarten leren lezen en rekenen, leren dansen en sporten, meer dan 25 verschillende muziekinstrumenten leren bespelen, meer dan 1000 kinderboeken lezen, tekenen en schilderen, kleien, 38 verschillende vervoermiddelen voor henzelf bouwen (Infento) en in elektrische autootjes rijden, vele soorten ‘puzzels’ maken en speelgoed programmeren, en zoveel meer.
Wij zorgen ervoor dat alles wat een kind wil leren mogelijk is bij ons op de kinderopvang en later op de basisschool.
Lees hier het hele artikel
Hoe zou ons onderwijs eruit zien als we ons vaker afvragen waar school eigenlijk voor bedoeld is?
Nathalie van Wijkvliet | 26 april 2021 | Bron: MaatschapWij
Juliëtte Schraauwers ziet dat kinderen, ouders en leerkrachten gevangen zitten in een hopeloos verouderd, lineair en door de economie aangedreven onderwijssysteem. Met NOWSCHOOL biedt zij een alternatief: een adaptief lerend ecoysteem dat toekomstbestendig en oplossingsgericht is. De belangrijkste vraag die daarbij centraal staat: ‘Waar is school voor bedoeld?’
We leven in een wereld waarin de balans tussen mens en natuur volledig zoek is. In ons eerste huis (ons lichaam) uit zich dat in stress, angst en chronische ziekten. Ons tweede huis (de Aarde) gaat gebukt onder klimaatverandering, vervuiling en biodiversiteitsverlies. We wéten dit en toch vindt de gemiddelde Nederlander het verdraaid lastig om binnen de draagkracht van de planeet te leven. Volgens onderwijspionier en regeneratief ondernemer Juliëtte Schraauwers komt dit omdat we van jongs af aan al geconditioneerd worden onszelf boven de natuur te stellen en onderdeel te zijn van een economisch systeem dat ingericht is op oneindige groei.
“In het onderwijs leren we niet dat we allemaal onderdeel zijn van een ecosysteem en dat elk onderdeel van belang is om in balans te blijven en te floreren”
Willen we een toekomst creëren waarin wijzelf en de planeet met elkaar in balans leven, dan moeten we beginnen met het herzien van ons onderwijssysteem, volgens Juliëtte. Want: wat en hoe we leren definieert hoe we leven.
Wat kinderen moeten leren staat niet ter discussie
“Niemand vraagt zich af: waarom moet een kind de tafel van zeven eigenlijk leren?” zegt Juliëtte. Wát kinderen moeten leren staat al decennialang niet of nauwelijks ter discussie. We stoppen ze vol met kennis en testen hen daarop met talloze toetsen. Het resultaat: kinderen die goed kunnen leren worden als slimmer gezien dan kinderen die goed dingen kunnen maken, scholen zijn stressfabrieken geworden waar leerlingen en leerkrachten nerveus en gehaast van toets naar toets leven en er is nauwelijks aandacht voor zaken als expressie, empathie en ondernemerschap, die juist in de 21e eeuw zo belangrijk zijn.
Wanneer we vaker zouden reflecteren op de vraag waar school eigenlijk voor bedoeld is, zullen we ons realiseren dat het onderwijssysteem hard toe is aan een update.
Bij NOWSCHOOL staat niet het individuele belang en het voorbereiden van leerlingen op een vervolgopleiding of baan (of bullshitbaan) voorop, maar het leiden van een zinvol leven, ten behoeve van het collectief.
De wereld als klaslokaal
Naast wát we leren, moet ook hóe we leren volledig op de schop, pleit Juliëtte. Leren vindt namelijk altijd en overal plaats, niet alleen (of misschien wel juist niet) zes uur per dag aan een tafel binnen vier muren. “Een school hoort een verrijkende leeromgeving te zijn, met gezonde voeding, beweging, oplossingsgerichtheid, veel buiten zijn, diverse leerplekken en rommelplekken. Hierdoor ontstaat een balans tussen de binnenwereld en buitenwereld van het kind.”
Het bovenaanzicht van NOWSCHOOL
NOWSCHOOL is geïnspireerd op de Green School in Bali, een school gemaakt van bamboe zonder muren waar kinderen worden opgeleid tot changemakers. Haar visie: de wereld is ons klaslokaal. Met NOWSCHOOL ontwikkelen Juliëtte en haar team een ‘co-learning’ omgeving, waar niet alleen de leerlingen en de leerkrachten onderdeel van zijn, maar ook de ouders, partners en bedrijven. Die zijn immers ook onderdeel van het ‘echte leven’.
Balanceren tussen idealen en het systeem
Een school zonder gebouw, kan dat eigenlijk wel? Juliëtte geeft toe dat het een uitdaging is en een perfect voorbeeld van de starheid van het traditionele onderwijssysteem. “Wij willen een plek creëren die voor iedereen toegankelijk is. Het idee is om NOWSCHOOL vorm te geven op een stuk grond van 5-10 hectaren, dienend als primaire leeromgeving en waar we bijvoorbeeld ook het voedsel voor de gezinnen van onze leerlingen kunnen verbouwen. Het probleem is dat de overheid allerlei regels oplegt voor openbare scholen: van het minimum aantal leerlingen – 324 in Utrecht – tot het aantal vierkante meters en zelfs het gebouw waarin je je moet huisvesten. Dit krijg je vanuit de overheid toegewezen. Wij willen maximaal 200 leerlingen en géén gebouw met klaslokalen, maar diverse ruimtes op het terrein. De enige optie die dan over zou blijven is een privéschool, waar die regels niet voor gelden. Dit druist tegen onze principes in om NOWSCHOOL voor iedereen toegankelijk te maken.”
Juliëtte Schraauwers van NOWSCHOOL
Ondanks dat de uitdagingen waar de onderwijspioniers tegenaan lopen groot zijn, weigert het team haar droom op te geven. “We zijn sinds 2,5 jaar keihard aan het werk om te laten zien dat inclusief en regeneratief onderwijs echt mogelijk is.”
De leerkracht als de held van het onderwijs
“De leerkracht is de held van het onderwijs,” ziet Juliëtte. Doordat leerkrachten gevangen zitten in verplichtingen blijft er veel te weinig ruimte over voor passie en purpose. Een gemiste kans. Want juist leerkrachten kunnen ons inspireren en laten zien dat het wel kan. Dat een leerkracht iemand is die daarvoor gestudeerd heeft, vindt ze onzin. “Ik denk dat we de leerkracht moeten herdefiniëren. Het kán iemand zijn die daarvoor opgeleid is, maar dat hoeft niet. Mensen die dingen zelf hebben doorleefd, dingen hebben geprobeerd, gefaald hebben en weer zijn opgestaan. Dát zijn de leerkrachten van NOWSCHOOL.”
Leren om te leven en leven om te leren
Door kritisch te kijken naar wat we leren en hoe we leren, is school niet langer een plek waar de leerling passief kennis tot zich neemt die door een autoriteit op nagenoeg dezelfde manier voor iedereen wordt overgedragen. In plaats daarvan ontstaat een omgeving waar normen en waarden gezamenlijk en actief ontwikkeld worden en elke leerling de kans krijgt om unieke talenten te ontplooien. Zo leren we kinderen voor zichzelf, de ander en de Aarde te zorgen, waardoor de Aarde ook voor ons en volgende generaties zorgt. En is dát niet waar school eigenlijk voor bedoeld is?
